งู้ยยย น้องงง น่าย้ากกก เก่งจังเลยยย
ทุกคนเคยสังเกตตัวเองกันไหม เวลาคุยกับคนอื่นเราก็พูดเสียงปกติ แต่ทำไมเวลาคุยกับน้องหมาถึงต้องเสียงเล็กเสียงน้อยตลอด อยู่ดี ๆ ก็ลิ้นเปลี้ยใช้เสียงสองออกมาแบบไม่รู้ตัว เรื่องนี้มีคำตอบ🧐
การใช้เสียงสองเรียกได้ว่าเป็นสัญชาตญาณของมนุษย์เวลาเห็นอะไรถูกใจหรือรู้สึกว่าน่ารัก เพราะลึก ๆ เราเชื่อว่าการใช้เสียงที่สูงขึ้น ใช้คำง่าย ๆ หรือการพูดช้าลงจากปกติ จะทำให้สิ่งที่เราพูดด้วยเข้าใจสิ่งที่เราต้องการพยายามสื่อสาร ทำให้บางครั้งเราเผลอใช้โทนเสียงที่สูงขึ้นโดยอัตโนมัติในการพูดคุยเพราะเรากำลังรู้สึกเอ็นดูสิ่งนั้นอยู่ นั่นเอง
จากข้อมูลดังกล่าว ทำให้นักวิจัยจาก University of York ประเทศอังกฤษ ได้ทำการทดสอบด้วยการลองพูดคุยกับสุนัขด้วยเสียงปกติและพูดโดยใช้เสียงที่สูงขึ้นหรือที่เราเรียกกันว่า “เสียงสอง” กับสุนัข ผลการทดลองพบว่า สุนัขมีแนวโน้มจะสนใจและชื่นชอบเวลาที่ได้ยินเราพูดเสียงสองมากกว่าเสียงปกติที่เราใช้ รวมถึงสุนัขจะรับรู้ความรู้สึกของเราจากโทนเสียงได้ด้วย
นอกจากนี้ยังพบว่าเวลาที่เราใช้เสียงสองคุยกับน้องหมาจะทำให้น้องรู้สึกว่าเราเป็นมิตรและเขาจะเชื่อฟังเรามากขึ้น สุนัขจะตอบสนองหรือให้ความสนใจต่อคำพูดเรามากกว่าเวลาพูดด้วยเสียงปกติอย่างเห็นได้ชัด ยิ่งเวลาเราพูดกับเขาด้วยคำที่คุ้นเคย เช่น เก่งมาก น่ารักมาก ฯลฯ ก็จะทำให้น้องจดจำและรู้สึกผูกพันธ์กับเรามากขึ้น
เห็นไหมล่ะว่าการใช้เสียงสองกับสุนัขดียังไง ถ้าเอาเสียงสองไปคุยกับเพื่อนอาจจะโดนรำคาญ แต่ถ้าพูดกับน้องหมารับรองน้องเล่นกับเราทั้งวัน เพราะจริง ๆ แล้วน้องหมาเขาชอบเวลาเราพูดเสียงสองกับน้องนะ ลองชมน้องเยอะ ๆ ด้วยเสียงสองน้องจะชอบมากเลยแหละ ไม่เชื่อลองพูดกับน้องดู🥰
